Τα όνειρα μου.
Φοβάμαι.
Γυρνάνε στο χθες.
Ανοίγουν πληγές που πονάνε.
Τα όνειρα μου.
Μέσα μου φλόγες σκορπάνε.
Και μέσα τους ζω.
Στην δική σου αγκαλιά νοσταλγώ.
Και πριν καλά σε νιώσω δικό μου.
Λίγο πριν η αλήθεια μου.
Γίνει πάθος κρυφό μου.
Το πρώτο φως ξημερώνει.
Και ότι θέλησα σε μια στιγμή μου τελειώνει.
Τα όνειρα μου.
Μνήμες μου φέρνουν παλιές.
Και φοβάμαι.
Φοβάμαι.
Γυρνάνε στο χθες.
Ανοίγουν πληγές που πονάνε.
Τα όνειρα μου.
Μέσα μου φλόγες σκορπάνε.
Και μέσα τους ζω.
Στην δική σου αγκαλιά νοσταλγώ.
Και πριν καλά σε νιώσω δικό μου.
Λίγο πριν η αλήθεια μου.
Γίνει πάθος κρυφό μου.
Το πρώτο φως ξημερώνει.
Και ότι θέλησα σε μια στιγμή μου τελειώνει.
Τα όνειρα μου.
Μνήμες μου φέρνουν παλιές.
Και φοβάμαι.
υπέροχοι όλοι οι μονόλογοι της ψυχής σου,Κατερίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ.Είναι από ψυχής..
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι!οι μεγάλες ψυχές πάντα φαίνονται...ευχαριστώ και'γω
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ ακόμα μια φορά..
ΑπάντησηΔιαγραφή