Αγώνας

Στημένο παιχνίδι, για χρόνια παιγμένο.
Ματωμένα γόνατα κάθε φορά ,σημάδια του αγώνα.
Και έτρεχε έτσι την θυμάμαι.
Να προλάβει ανθρώπους ,στιγμές ,την ζωή της.
Κάποιος πάντα θα τερμάτιζε για χάρη της.
Ήττες παρασημοφορεμένες πάνω της.
Μια νίκη, δική της καμία και έτρεχε,έτσι την θυμάμαι.

Τελευταίος αγώνας αυτός, ο πιο δικός της.
Και θέλει να τρέξει για την ζωή της.

Της σιωπής

Σε ένα κόσμο γεμάτο κραυγές μια ζωή αθόρυβη.
Λες και θα τρομάξουν οι φωνητικές χορδές του εαυτού σου.
Ή μήπως η ακουστική των γύρων σου;
Τόσες φωνές και να κάνει σιωπή το εγώ σου.
Μη και ξυπνήσουν συνειδήσεις που κοιμούνται μέσα σου.
Σε ένα κόσμο γεμάτο κραυγές.
Ή φώναξε την ζωή σου ή σώπασε στο πάντα.

Γιατί

Δύσκολα τρένα οι άνθρωποι.
Δε ξέρεις ποια θα έρθουν σε ποια θα ανέβεις.
Δε ξέρεις που θα σε πάνε.
Δύσκολη και αυτή η αναμονή.
Να περιμένεις τρένα το καταλαβαίνω.
Ανθρώπους γιατί;

Για'σενα

Δυσκολεύομαι με τις λέξεις
Γρατζουνάω για ώρες το χαρτί με το μελάνι μου.
Και κάθε που δακρύζω εγώ εκείνο στάζει.
Κάθε μια λέξη, μια ανάμνηση.
Μουντζούρα  πάνω στο λευκό.
Δυσκολεύομαι πια με τις λέξεις.
Είναι που σε κάθε τελεία είναι και μια νέα αρχή.
Δυσκολεύονται κι οι λέξεις πια μαζί μου.
Είχαν μάθει και αυτές να στάζουν μελάνι.
Για 'σενα.

Σιωπηλές μοναξιές

Σκορπισμένες σιωπές.

Μοναξιές μετρημένες μου μέσα στη νύχτα.

Φοβισμένες ματιές.

Να αντικρίσουν της ζωής την αλήθεια.

Προδομένη φωνή.

Μια αντοχή ζητάει βοήθεια.

Ραγισμένα γιατί στο σώμα πληγή.

Σε καπνούς τυλιγμένα συντρίμμια.

Σκορπισμένες σιωπές.

Μοναξιές μετρημένες μου μέσα στη νύχτα.

Όλα μια μεγάλη είναι συνήθεια. 

Κόσμε μου

Κρυώνει η μέρα μας κόσμε μου.
Παγωμένες ανάσες σε κρύες ψυχές.
Τόσες φωτιές πέρασαν.
Πέρασες και εσύ φωτιά μου.
Κρυώνει η μέρα μας κόσμε ακούς;
Τόσες σπίθες ανάψαν .
Άλλες τόσες φλόγες δίπλα μας.
Ξεχάστηκα ναι.
Πέρασες και εσύ φωτιά μου.
Παγωμένες στιγμές.
Ένας αέρας έμεινε γεμάτος στάχτες.
Κρυώνει η μέρα μας.
Κρυώνω και εγώ φωτιά μου.

Πεπρωμένο μου

Και τώρα;
Ποια μοίρα και ποιο πεπρωμένο εκείνο;
Που σε έφερε για να σε πάρει πίσω.
Ποιον να χρεώσω λάθη πάθη και εμένα;
Ποιος θα πληρώσει,ποιος θα χρεώσει;
Και αυτός ο χρόνος γιατρός δεν είναι το ξέρω.
Και τώρα;
Για να σε δω μοίρα μου το πεπρωμένο σου.
Τι μου 'χεις για μετά;